Pomiary emisji gazów i pyłów

Pomiary emisji gazów i pyłów

Kwalifikacje, doświadczenie i zaangażowanie pracowników Pracowni Pomiarów Emisji Zanieczyszczeń w połączeniu ze stosowaniem nowoczesnej aparatury pomiarowej, umożliwiają wykonywanie szerokiego zakresu pomiarów emisji pyłowych i gazowych odprowadzanych do powietrza zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami Prawa Ochrony Środowiska wraz odpowiednimi aktami wykonawczymi. 

Pomiary emisji pyłów i pyłów zawieszonych (PM10 i PM2,5) do atmosfery z procesów energetycznego spalania paliw oraz procesów technologicznych prowadzone są zgodnie z aktualnymi wymaganiami rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska (z dnia 7 września 2021 r. opublikowane w Dz. U. 2021 poz. 1710).

Wykonujemy je zgodnie z polskimi normami: PN-Z-04030-7:1994 „Ochrona czystości powietrza. Badania zawartości pyłu. Pomiar stężenia i strumienia masy pyłu w gazach odlotowych metoda grawimetryczną; PN-EN 13284-1:2018.02 „Emisja ze źródeł stacjonarnych. Oznaczanie masowego stężenia pyłu w zakresie niskich wartości. Część 1: Manualna metoda grawimetryczna”; PN-EN ISO 23210:2010 „Emisja ze źródeł stacjonarnych- Oznaczenie stężenia masowego pyłów PM10/PM2,5 w gazach odlotowych – Pomiary niskich stężeń przy użyciu impaktorów”.

 

Pomiary emisji gazów i pyłów
Pomiary emisji gazów i pyłów

Pomiary emisji gazów i pyłów

Po pomiarach, przygotowywane są sprawozdania z pomiarów emisji zgodnie z wytycznymi rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska (z dnia 15 grudnia 2020 r. opublikowane w Dz. U. 2020 poz. 2405).

Pomiary emisji zanieczyszczeń gazowych do atmosfery z procesów energetycznego spalania paliw oraz procesów technologicznych realizowane są zgodnie z aktualnymi wymaganiami rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska (z dnia 7 września 2021 r. opublikowane w Dz. U. 2021 poz. 1710).

Pomiary wykonujemy metodami referencyjnymi, zgodnie z normami:

  • gazy spalinowe: PN-EN 10396:2010 „Emisja ze źródeł stacjonarnych. Pobieranie próbek do automatycznego pomiaru stężenia składników gazowych” (O2; CO2; CO; NOx, SO2);
  • związki nieorganiczne: PN-EN 1911:2011 „Emisja ze źródeł stacjonarnych – oznaczenie stężenia masowego chlorków gazowych wyrażonych jako HCl – Standardowa metoda odniesienia” (chlorowodór); ISO 15713:2006 „Pobieranie próbek i oznaczanie gazowej zawartości związków fluoru” (fluorowodór); PN-EN ISO 21877:2019 „Emisja ze źródeł stacjonarnych. Oznaczenie stężenia masowego amoniaku. Metoda manualna (amoniak);
  • związki organiczne: PN-EN 13649:2005 „Emisja ze źródeł stacjonarnych. Oznaczanie stężenia masowego indywidualnych gazowych związków organicznych. Metoda z zastosowaniem węgla aktywnego i desorpcji rozpuszczalnikiem”; PN-Z-04008-4:1999 „Ochrona czystości powietrza. Pobieranie próbek. Pobieranie próbek gazów (emisja) o parametrach zbliżonych do powietrza i ich przygotowanie do analizy metoda chromatografii gazowej”.

Po pomiarach, przygotowywane są sprawozdania z pomiarów emisji zgodnie z wytycznymi rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska (z dnia 15 grudnia 2020 r. opublikowane w Dz. U. 2020 poz. 2405).

Pomiary emisji gazów i pyłów

Pomiary emisji zanieczyszczeń do powietrza